Prof. dr hab. Izabela Nowak
Całokształt dorobku naukowego, badawczego i dydaktycznego prof. dr hab. Izabeli Nowak świadczy o jej talencie naukowym, zaś ostatnie lata działalności na rzecz Polskiego Towarzystwa Chemicznego pozwoliły na podniesienie prestiżu naszego Towarzystwa. Jest bardzo dobrym organizatorem badań naukowych, wspaniałym dydaktykiem cenionym przez studentów oraz świetnym popularyzatorem nauki. Prof. Izabela Nowak posiada wybitne osiągnięcia i zasługi w pracy naukowo-badawczej w zakresie chemii stosowanej, w szczególności produkcji kosmetyków. Jest współautorką 9 patentów krajowych oraz dwóch zgłoszeń patentowych europejskich, wielu opracowań technologicznych, zaś jej współpraca z przemysłem zaowocowała wieloma wdrożeniami (współpraca z ponad 20 firmami kosmetycznymi), m.in. w roku 2021 na rynek trafił przebadany konserwant wystarczający do produkcji 2 mln kg masy kosmetycznej rocznie, zaś 45 tyś sztuk kosmetyków powstało w ramach współpracy z firmą LaQ. (2019-2022).
Prof. Izabela Nowak uzyskała w 1993 roku tytuł magistra na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) na kierunku chemia. Pracę magisterską wykonywała na Uniwersytecie w Reading (UK), gdzie przebywała przez okres IX.1992-VII.1993. Promotorem pracy magisterskiej był prof. David A. Rice, który wprowadził ją w arkana wiedzy o związkach niobu oraz zaszczepił żyłkę naukowca szukającego z ogromną pasją rozwiązań rodzących się problemów badawczych. Na krystalizację zainteresowań naukowych miała ogromny wpływ osobowość późniejszego promotora pracy doktorskiej – prof. dr hab. Marii Ziółek (UAM). Stopień doktora nauk chemicznych uzyskała w 1997 r., a doktora habilitowanego nauk chemicznych w 2006 r. – na Wydziale Chemii UAM. W początkowym okresie badań w ramach pracy doktorskiej prof. Nowak zajmowała się wprowadzaniem niobu w pozycje pozaszkieletowe zeolitów, by w końcu zająć się zagadnieniami związanymi z syntezą nowych materiałów porowatych. Z kolei rozprawa habilitacyjna (nagrodzona Nagrodą Prezesa Rady Ministrów w 2008 r.) dotyczyła oprócz syntezy i charakterystyki także właściwości katalitycznych nanoporowatych materiałów przeznaczonych do procesów utleniania w fazie ciekłej. Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego prof. Nowak rozpoczęła tworzenie własnego zespołu badawczego. W 2014 uzyskała tytuł naukowy profesora.
W latach 2006-2016 była opiekunem specjalności Chemia Kosmetyczna na kierunku chemia, a od 2009 roku jest kierownikiem Zakładu Chemii Stosowanej Wydziału Chemii UAM. Te nurty badawczo-dydaktyczne przeplatają się w ostatnich latach jej kariery zawodowej. Prowadzone przez nią badania naukowe podzielić można na następujące grupy: analityka chemiczna przeznaczona do celów chemii kosmetycznej; potencjalne wykorzystanie nanomateriałów w procesach adsorpcyjnych, w tym do celów medycznych, katalityczna synteza wysokowartościowych chemikaliów. Wypromowała 15 doktorów (w tym dwóch na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu oraz jednego wdrożeniowego z zakresu kosmetyków na UAM). Dalsze badania prowadzone przez 6 doktorantów wdrożeniowych z przemysłu kosmetycznego i chemii gospodarczej w toku.
Przebywała wielokrotnie na stażach naukowych - w roku 2001 na rocznym stażu naukowym w Leverhulme Centre for Innovative Catalysis, University of Liverpool, UK (Rohm&Haas stipend), w 2003 roku na stypendium Fulbrighta w Kent State University (KSU), zaś w 2007 była stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej (ponowny pobyt w KSU). Była kierownikiem (8) lub wykonawcą (13) wielu projektów centralnie koordynowanych (KBN/MNiSW/NCN/NCBiR, FNNP i innych). Od 2006 roku organizuje Seminaria z przemysłem kosmetycznym, a także współorganizowała wiele konferencji zagranicznych w Poznaniu (np. Group 5 Conference, Baltsilica-2014, COST Action CM1104, Certification Meetings Chemlab-II). Była także wielokrotnie zapraszana do komitetów naukowych konferencji (np. Nanoporous Materials – NANO w Kanadzie). Jest laureatką wielu nagród: Polskiego Klubu Katalizy dla młodych naukowców (1995); naukowej dla Młodych Badaczy Kapituły Naukowej Miasta Poznania (1998); Fundacji im S. Batorego (1999), Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (1999), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (2005); nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego/IUPAC „Distinguished Women in Chemistry / Chemical Engineering” (2011), Medalu Okolicznościowego PTChem (2015) oraz kilkukrotnie Rektora UAM. Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2018) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2023).
